Βιογραφικό σημείωμα του Δαμιανού
Βασιλειάδη
Ο Δαμιανός Βασιλειάδης, εκπαιδευτικός, καθηγητής Γερμανικών, συγγραφέας, φοίτησε
στην Παιδαγωγική Ακαδημία της γενέτειράς του, Φλώρινα και συνέχισε τις
σπουδές του στη Γερμανία, όπου σπούδασε Παιδαγωγικά, Ψυχολογία και Γερμανική
Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Πήρε ενεργό μέρος στο ελληνικό και
γερμανικό φοιτητικό κίνημα και στην ίδρυση της Ποντιακής Λέσχης Μονάχου, ως
ιδρυτικό στέλεχος.
Η δικτατορία τον βρήκε στο Μόναχο. Αμέσως εντάχτηκε
στον αντιδικτατορικό αγώνα, όντας ασυμβίβαστος δημοκράτης-πατριώτης. Με τη
δημιουργία από τον Ανδρέα Παπανδρέου του ΠΑΚ (Πανελλήνιου Απελευθερωτικού
Κινήματος) υπήρξε από τα ιδρυτικά του στελέχη.
|
Επί σειρά
ετών σε υπεύθυνες θέσεις του Κινήματος, εκλεγμένος δημοκρατικά, διετέλεσε το
1973 - 74 Γενικός Γραμματέας των οργανώσεων Δυτικής Γερμανίας, Δυτικού Βερολίνου
των Φίλων του ΠΑΚ Ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΚ, υπεύθυνος του
ΚΕΜΕΔΙΑ (Κέντρου Μελετών και Διαφώτισης), του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου
του Κινήματος, επί ΠΑΚ και ΠΑΣΟΚ και μέλος της πρώτης Κεντρικής Επιτροπής του. Ως
υπεύθυνος του ΚΕΜΕΔΙΑ διεύθυνε τις εργασίες και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη συγγραφή της 3ης του
Σεπτέμβρη.
Για την δράση
του αυτή του αφαιρέθηκε από το καθεστώς της δικτατορίας η ιθαγένεια.
Συνέβαλε
ενεργά και καθοριστικά τόσο στις θεωρητικές διεργασίες του ΠΑΚ και ΠΑΣΟΚ
(ιδεολογικές, πολιτικές, οργανωτικές), όσο και στη δράση τους.
Παραιτήθηκε
και αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ το 1977, όντας στην κορυφή της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ,
μετά την μετάλλαξή του σε ένα προσωποπαγές αρχηγικό κόμμα και διαπιστώνοντας οριστική απόκλιση της διακηρυγμένης θεωρίας
από την πολιτική πρακτική του Κινήματος (αριστερή φρασεολογία και δεξιά
πολιτική πρακτική).
Υπήρξε
ιδρυτικό στέλεχος της πολιτικής κίνησης «Άμεση Δημοκρατία» με πρόεδρο τον
Μανώλη Γλέζο και υπεύθυνος της ομάδας του ΠΑΚ που μετείχε, ως μία από τις τρεις
συνιστώσες, στην πρωτοβουλία αυτή. Για ένα διάστημα υπήρξε μέλος της ΚΕ του
ΔΗΚΚΙ.
Διετέλεσε
επί δύο δεκαετίες πρόεδρος της μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Ελληνοκουρδική Ένωση
Φιλίας».
Χρημάτισε
επί σειρά ετών Γενικός Γραμματέας του «Κέντρου Πολιτικού Προβληματισμού» και
του «Κέντρου Έρευνας και Πολιτικού Προβληματισμού» και της Πανελλήνιας Ένωσης Ποντίων Αξιωματικών
«Αλέξανδρος Υψηλάντης».
Είναι ιδρυτικό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου
Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, από την ίδρυσή του το
1996, υπεύθυνος για τη Γερμανία, μέλος
της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων και μέλος του Διοικητικού
Συμβουλίου του Διεθνούς Δικτύου των Φίλων της Φύσης.
Είναι μέλος
πολιτικής κίνησης Πατριωτική Συσπείρωση και μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ελλήνων Ακαδημαϊκών (International
Hellenic Assosiation).
Ως
εκπαιδευτής ορεινής πεζοπορίας και διπλωματούχος οδηγός βουνού καθιέρωσε πρώτος
τις ήπιες (οικολογικές) μορφές τουρισμού στην Ελλάδα, (ορειβασία, ορεινή
ποδηλασία κλπ.), δρώντας στον τομέα της προστασίας και σωστής αξιοποίησης της
ορεινής φύσης.
Συνέγραψε το
βιβλίο ΠΑΚ ΠΑΣΟΚ, Μύθος και πραγματικότητα,
εκδ. «Διάλογος», Αθήνα 1977, τη μελέτη
Δημοκρατικός Σοσιαλισμός ή το όραμα
του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και η εφαρμογή
του στην πράξη, εκδ. «Εναλλακτικές εκδόσεις», Αθήνα
2006, το Ο μύθος του Ανδρέα ή οι
θεωρητικές βάσεις της Ένωσης Κέντρου, του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και η πρακτική τους
κατάληξη, εκδ. «Εναλλακτικές
εκδόσεις», Αθήνα 2007, καθώς και τη μελέτη: Ο
Μαρξ, ο Λένιν, ο Γκράμσι και η πολιτισμική ηγεμονία της Αριστεράς. εκδ.
«ΚΨΜ», Αθήνα 2011.
Το βιβλίο: Παγκοσμιοποίηση, Νέα Τάξη και Ελληνισμός,
εκδ. «Στοχαστής», Αθήνα 2012. Επίσης το βιβλίο Δημοκρατικός Συγκεντρωτισμός ή Αποκεντρωτισμός ή Αυταρχική
συγκεντρωτική ή δημοκρατική αποκεντρωτική εξουσία, εκδ. Γόρδιος, Αθήνα
2014, το εγχειρίδιο: Πανεθνικό - Παλλαϊκό
Κίνημα, εκδ. «Γόρδιος», Αθήνα 2014, καθώς και την μελέτη Η κοσμοθεωρητική
βάση της 3ης του Σεπτέμβρη, εκδ. «Γόρδιος», Αθήνα 2015 και το βιβλίο: Οι οφειλές της
Γερμανίας προς την Ελλάδα, εκδ. «Γόρδιος», Αθήνα 2015.
Επιμελήθηκε
τη βιογραφία του πατέρα του με τίτλο: Ο
Λάμπον α σο Καρς ή Η Οδύσσεια ενός Ποντίου από τον Καύκασο, εκδόσεις
«Στοχαστής», Αθήνα 2013.
Στο
συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται βιβλία, μελέτες και αναλύσεις με
φιλοσοφικό, πολιτικό, κοινωνικό και ιστορικό περιεχόμενο.
Παραμένει
σταθερά στη διαλεκτική σχέση θεωρίας και πράξης, μετέχοντας ενεργά στην
κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας.
Ο δεκάλογος του Δαμιανού Βασιλειάδη για τον
δήμο της Αθήνας
Γιατί
κατεβαίνω ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο ψηφοδέλτιο του Γιώργου
Καραμπελιά, ως υποψήφιου δημάρχου Αθήνας
Ο
πρώτος και βασικός λόγος είναι ότι ανέκαθεν μετείχα στα
κοινά, συνδυάζοντας τα εθνικά θέματα με τα κοινωνικά.
Ο
δεύτερος λόγος είναι η κρισιμότητα των περιστάσεων, με την
έννοια ότι όσο πιο κρίσιμα είναι τα θέματα της πατρίδας και τα ποικίλα αδιέξοδα
τόσο περισσότερο πρέπει να αγωνιζόμαστε για να δημιουργήσουμε διεξόδους για την
προκοπή της.
Ο
τρίτος λόγος είναι ότι τα πάντα εξαρτώνται από το ήθος και
την ανιδιοτέλεια των ανθρώπων. Η αξιοπιστία και φερεγγυότητά μας δεν τίθεται σε
αμφισβήτηση.
Ο
τέταρτος λόγος είναι ότι επιλέγεις έναν στόχο, όπου
πιστεύεις ότι θα είσαι αποδοτικός και αποτελεσματικός για το κοινό συμφέρον του
τόπου, στην περίπτωσή μας του δήμου της Αθήνας με τα πολλαπλά άλυτα προβλήματα.
Ο
πέμπτος λόγος είναι ότι η Αθήνα έμεινε μια πόλη απάνθρωπη
και αφιλόξενη απ’ όσους την διοίκησαν έως τώρα, χωρίς την ποιότητα της ζωής που
είναι απαραίτητη για την διαβίωση των δημοτών της. O Δήμος της Αθήνας παραμένει κέντρο ανασφάλειας
για τους δημότες της, συγκριτικά σε μεγαλύτερο βαθμό από άλλες περιοχές και
δήμους.
Ο
έκτος λόγος είναι ότι η Αθήνα έχει μεταβληθεί σε γκέτο
κάθε μορφής ανομίας, ασυδοσίας και παραβατικότητας, που συμβάλει στην πλήρη
υποβάθμιση της.
Ο
έβδομος λόγος είναι ότι η Αθήνα είναι ο καθρέφτης της
Ελλάδας σε όλα τα επίπεδα, κυρίως πολιτιστικά. Οπότε ως Έλληνες έχουμε
υποχρέωση να αναδείξουμε την διιστορική της πολιτισμική αξία και στο εσωτερικό
και στο εξωτερικό.
Ο
όγδοος λόγος είναι ότι η στήριξη της υποψηφιότητας του
Γιώργο Καραμπελιά στον δήμο της Αθήνας, ως υποψήφιου δημάρχου και ημών ως
δημοτικών συμβούλων, εγγυάται την συμβολή μας στην ανάσχεση των αρνητικών
φαινομένων στο μέγιστο δυνατό βαθμό και στην δημιουργική κι ελπιδοφόρα παρέμβαση
στα τεκταινόμενα του δήμου της Αθήνας.
Ο
ένατος λόγος είναι ότι, όντας δημοκράτες πατριώτες δεν θα
αφήσουμε τον δήμο έρμαιο εκμετάλλευσης πολιτικών σκοπιμοτήτων από τις γνωστές
πολιτικές παρατάξεις των, που μας οδήγησαν στο σημερινό κατάντημα και του
κεντρικού Δήμου και της Ελλάδας.
Ο
δέκατος λόγος είναι ότι η δική μας συνέπεια λόγω και έργων
στην διαχρονία αποτελεί εγγύηση ότι δεν θα αλλάξουμε στην διαδρομή, όπως
συνήθως γίνεται, εξαργυρώνοντας τους αγώνες μας για θέσεις και αξιώματα. Αυτό
είναι αποδεδειγμένο στην πράξη.
Εγγύηση αποτελεί η ιστορική μας πορεία της
ανιδιοτέλειας και της προσφοράς, χωρίς ανταλλάγματα. Η κρίση των δημοτών της
Αθήνας, θα πρέπει να βασίζεται μεταξύ άλλων και ακόμα σε ένα κριτήριο, την
ανιδιοτέλεια και από κει και πέρα την ικανότητα για την σωστή λύση των άλυτων
έως τώρα προβλημάτων με την συμμετοχή των δημοτών, με την κατάθεση
συγκεκριμένων προτάσεων στο πρόγραμμα του συνδυασμού.